Het zelfgenezend vermogen, ieder mens, dier en plant heeft het in zich. Maar wat is het eigenlijk precies? Heel kort gezegd: het vermogen om te genezen. Hmm oké, dat vraagt om wat voorbeelden.
Een mariadistel staat in het veld, een schaapskudde komt voorbij, een schaap plukt voorzichtig met zijn bek het smakelijke knopje van de distel. De distel herstelt zich weer..en over een paar weken hebben er zich weer nieuwe knoppen gevormd op de mariadistel.
Het schaap schuurt zijn kont tegen het hekwerk, maar blijft even hangen met zijn staart aan een roestige spijker, waardoor er een klein wondje ontstaat. Na enkele dagen is het wondje verdwenen en is enkel een klein litteken het bewijs van de onhandige schuurpartij tegen het hekwerk.
Als de schaapsherder over ditzelfde hekwerk probeert te springen laat zijn lenigheid hem in de steek, hij valt en breekt zijn pols. Na een paar maanden rust is de botbreuk vanzelf weer hersteld.
Zo simpel en zo fantastisch is dit zelfgenezend vermogen dus. Dit zijn voorbeelden van de zichtbare kant. De onzichtbare kant bevindt zich op het microniveau. Iedere seconde is ons lichaam in de weer om o.a. bacteriën, schimmels en virussen onschadelijk te maken.
Het zelfgenezend vermogen is ook kwetsbaar. Het kan aangetast worden met als gevolg dat wondjes ineens niet meer genezen en virussen ons lichaam binnendringen welke bijvoorbeeld griep veroorzaken. Natuurgeneeskunde is een holistische geneeskunde. Om het zelfgenezend vermogen te stimuleren kijken we dan ook niet alleen naar het fysieke deel van een dier maar ook naar het mentale, emotionele en energetische deel. Tenslotte is alles sterk met elkaar verbonden. Als er ergens een disbalans ontstaat geeft dat een deuk in het zelfherstellend vermogen.
Hoe kun je zelf zorgen dat het zelfgenezend vermogen zo optimaal mogelijk is? Door rekening te houden met onderstaande zaken.
Juiste voeding
* passend bij de diersoort (is het een carnivoor, omnivoor of herbivoor?)
* geen synthetische toevoegingen zoals geur- kleur- en smaakstoffen
* liefst van biologische afkomst
Juiste balans tussen inspanning en ontspanning
Heeft jouw dier voldoende inspanning, maar ook voldoende tijd om zich te kunnen ontspannen? Vaak wordt de inspanning overschat en de ontspanning onderschat.
Slaapfeiten:
- Tijdens de slaap zijn de hersenen op een andere manier actief dan overdag. Ze verwerken de gebeurtenissen van overdag.
- Slapen geeft het lichaam de mogelijkheid te herstellen van de activiteiten van de dag.
- De productie van het groeihormoon gaat naar een hoogtepunt, de celdeling neemt toe.
- Bovendien rust het lichaam tijdens de slaap, de spieren en botten die overdag belast worden kunnen ’s nachts tot rust komen.
Het is dus belangrijk dat je dier een plek heeft om zich terug te trekken om rustig te kunnen slapen, ook overdag.
Een volwassen hond heeft gemiddeld 12-14 uur slaap per dag nodig en een kat zo’n 16 uur per dag.
Vermijden (of in elk geval beperken) van belastende stoffen
Zoals:
- reststoffen van entingen
- wormmiddelen
- vlo-en teekmiddelen
- pesticide van het land
- bestrijdingsmiddelen uit de tuin
De afvalstoffen worden normaal gesproken afgevoerd via de darmen, urinewegen, longen en huid. Maar als het lichaam te zwaar belast is met afvalstoffen of de organen werken niet optimaal, dan kunnen de afvalstoffen zich opstapelen in het lichaam. Deze afvalstoffen belemmeren het metabolisme van de cel waardoor het zelfgenezend vermogen geblokkeerd wordt.
Liefde en aandacht
Stel een hond krijgt de beste voeding, onbeperkt vers water, voldoende slaap en een prachtige tuin waar hij onbeperkt in kan rennen, heerlijk mand…maar zijn eigenaar is zelden thuis. De hond kan geen band opbouwen met zijn eigenaar en krijgt geen liefde van de eigenaar. Liefde is als een soort helende voeding voor de ziel, voor de hond, voor elk levend wezen. Een gebrek aan liefde blokkeert het zelfgenezend vermogen.
Soorteigen gedrag
Een dier moet kunnen voldoen aan soorteigen gedrag. De dierentuinen zijn er de laatste jaren volop mee bezig, de beren kunnen in bomen klimmen en hebben hun eigen zwemvijver, de leeuwen worden weer in groepen gehouden. Maar dit geldt zet zo goed voor onze eigen huisdieren, een rat is een groepsdier en hoort met een soortgenoot samen te leven. Een kat wil graag klimmen en hoog kunnen zitten. Het zijn dan wel huisdieren maar als “eigenaar’ hebben we alle mogelijkheden om tegemoet te komen aan hun natuurlijke behoeftes.
Genen
Uiteindelijk ligt de basis van de gezondheid, en dus van het zelfgenezend vermogen, in het DNA wat we mee hebben gekregen van onze ouders, zowel van mens en dier.
Als natuurgeneeskundige optimaliseer ik het zelfgenezend vermogen door de inzet van maatregelen en natuurlijke middelen.