Ruim 2 jaar geleden ontmoette ik Beer (Labrador van Petra) voor het eerst tijdens het consult van zijn maatje Lex, een senior Labrador. Beer stuitert enthousiast om me heen, als een ADHD-er, vol energie en levenslust.
Afgelopen zomer werd ik gebeld dat het niet goed gaat met Beer na het overlijden van Lex. Petra heeft Beer en ook de andere dieren in huis heel mooi betrokken bij Lex zijn laatste fase en ze hebben elk de kans gekregen om op hun eigen manier afscheid van Lex te nemen. Maar toch lijkt het Beer niet te lukken om te gaan met het verlies. Rouwen hoort bij het proces van afscheid nemen, maar Beer heeft een extra hand nodig want hij zakt steeds verder weg in het verdriet en onzekerheid. Het is nu een maand geleden dat Lex is overleden. Beer komt enkel zijn mandje uit voor een wandeling. Als Petra hem uitdaagt voor spel of wat leuks dan negeert hij dat. Hij is buiten angstig en onzeker en maakt vanuit zichzelf geen contact meer met Petra. Als ik telepathisch contact maak met Beer merk ik dat hij zich afsluit. Hij is naar binnen gekeerd. Naast verdriet is er onzekerheid voelbaar. Hij is zijn plekje in de roedel kwijt, weet niet meer welke rol hij inneemt. Daarnaast is ook het verdriet van de eigenaren voelbaar.
Tijdens het consult zie ik een totaal andere hond dan 2 jaar geleden. Al het enthousiasme is verdwenen. Hij neigt naar depressiviteit, reageert amper als ik binnen kom en laat zich niet afleiden door een leuk spelletje of wat gekkigheid. We starten de behandeling met de inzet van Bach Bloesems om hem te helpen het verdriet te verwerken. Daarnaast hem wat af te schermen voor het verdriet van de eigenaren en wat zekerder te maken zodat hij zich weer meer kan openen en er meer contact mogelijk is. Dit had tot gevolg dat hij vaker uit zijn mandje kwam en uit zichzelf weer meer contact zocht met Petra. Petra daagde hem meer uit door regelmatig wat met hem te speuren en behendigheidsoefeningen te doen. Dit droeg positief bij aan zijn zelfvertrouwen. Er bleef echter een soort donkere sluier over hem heen hanger, het fanatieke enthousiasme wat Beer zo eigen was ontbrak nog. Als vervolg hebben we een homeopathisch middel ingezet en dat brak de sluier open. Beer is weer enthousiast, zekerder op straat, maakt makkelijker contact met andere honden en heeft zijn nieuwe plek in het gezin ontdekt.
Verlies van een dierenmaatje is zo moeilijk, maar het wordt haast ondraaglijk als je als eigenaar merkt dat je dieren er zo heftig onder lijden. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik Beer en Petra heb mogen en kunnen helpen in deze moeilijke tijd.